χαμιτοσημιτικός

-ή, -ό, Ν

φρ. «χαμιτοσημιτικές γλώσσες»

γλωσσ. οικογένεια συγγενών, γενετικά, γλωσσών τής βόρειας Αφρικής και τής Νοτιοανατολικής Ασίας, στην οποία ανήκουν η Αραβική, η Εβραϊκή, η Αμχαρική και η Χάουσα, αλλ. σημιτοχαμιτικές γλώσσες.

[ΕΤΥΜΟΛ. < Χαμίτες + Σημίτες + κατάλ. -ικός].